Als je al in 1961 voor het eerst aan de SLS mee deed, dan ben je pas een echte veteraan. Frans van Rooijen over zijn herinneringen.
Toen zijn vriend Jan Koning, tevens VW- en Porsche dealer aan het begin van de jaren 60 een Volkswagen Karman Ghia aan Frans van Rooijen liet zien, hoefde hij daar niet lang over na te denken. Die wilde hij wel! En de vervolgvraag om mee te rijden in een rally kon hij ook snel beatwoorden. Met het plaatsen van vier extra lampen aan de voorzijde en een Halda tripmaster aan het dashboard was de dagelijkse auto geschikt voor alle denkbare rally’s in die tijd.
“Jan en ik gingen samen veelvuldig op pad, en een van de eerste rally’s waaraan ik deelnam, in 1961, was de S.L.S. 24-uurs rit. Toen al een bekend evenement: startend met een klassementsproef voor het Scheveningse Kurhaus, op de boulevard. Een plek die nu vol staat met horecagelegenheden, maar in die tijd werd gebruikt voor een behendigheidsparcours dat door de deelnemers zo snel mogelijk gereden moest worden. Aansluitend vertrokken we voor de rit naar Luxemburg, 24 uur achtereen. Over de openbare weg en in de auto die ook dagelijks werd gebruikt.”
Equipes bestonden in die tijd uit twee bestuurders, die steeds wisselden van stoel, navigeren kwam er nauwelijks aan te pas. De route werd in het routeboek beschreven middels eenvoudige bol-pijlschetsen en onderweg stonden geen controles.
“Wat ik me vooral herinner uit die tijd,” weet Frans nog, “is de onderlinge gemoedelijkheid. De duur van de rit en het heel houden van de auto was de uitdaging en aangekomen bij een tijdcontrole vergeleken we de behaalde resultaten met de andere deelnemers en wisselden we allerlei wetenswaardigheden uit.”
In de jaren 60 reed Frans al volop rally’s, niet alleen S.L.S. maar ook (lokale) clubritten, de Hornelandrally, de Sauerlandrally en de Tulpenrallye konden rekenen op zijn aanwezigheid.
Het huis van Frans ademt een en al rally uit: foto’s van de rode Alfa Romeo Giulia die bijna elke deelnemer aan historische rally’s zal herkennen. Niet alleen omdat Frans er bijna altijd is, ook omdat zijn ‘handelsmerk’ je niet kan ontgaan. Sinds een ernstig ongeval in het midden van de jaren 80 gebruikt Frans krukken om zich voort te bewegen buiten de auto. Maar liefst twee jaar bracht hij noodgedwongen in ziekenhuizen door, en daarover sprekend zegt hij, toch glimlachend: “Ik reed eerder weer auto dan dat ik weer lopen kon.”
Inmiddels zijn uit de enorme stapel fotoboeken de oudste exemplaren tevoorschijn gehaald: bladzijde na bladzijde foto’s, krantenknipsels en aantekeningen van deelname aan rally’s vanaf 1962. Foto’s van de Karman Ghia, maar ook een Triumph Spitfire, Fiat 1500 Confort, de Volvo Amazon en natuurlijk de rode Alfa die we allemaal kennen. Ook heeft Frans de deelnemerslijsten, uitslagen, programma’s en reglementen van de SLS uit de begin jaren 60 keurig gearchiveerd. Hij leent deze graag uit aan onze organisatie om op te nemen in ons digitale museum zodat dit binnenkort door iedereen bekeken kan worden.
Autorijden is voor Frans niet alleen een liefhebberij, ook zijn werkzame leven bracht hij door achter het stuur. De chauffeurs van transportbedrijf Frans van Rooijen vervoerden gekoelde vrachten door heel Europa, inclusief Oost-Berlijn waar zij alleen zonder oponthoud konden komen als er rustig, zonder stoppen en via de kortste route naar de bestemming achter de muur werd gereden. Bij een afwijking hiervan stond binnen de kortste keren de politie naast de wagen. Direct na de val van de muur leverde dit nog wel een mooie ‘jaren 70-groene’ Trabant op, meegenomen in de koelruimte van één van de vrachtwagens.
De drukke werkzaamheden bij het transportbedrijf en het jonge gezin zorgden ervoor dat Frans eind jaren 60 het rally rijden even voor gezien hield totdat hij begin jaren 90 in bezit kwam van een Volvo Amazon. Niet de dagelijkse gezinsauto dit keer maar speciaal om historische rally’s te rijden, samen met zoon Gijsbert die toen nog niet eens zijn rijbewijs had! In de jaren 90 en 00 reden vader en zoon samen, ook tot groot plezier van Frans’ inmiddels overleden vrouw, veelvuldig historische rally’s.
“Ik sta nog steeds regelmatig met Gijsbert aan de start van verschillende evenementen, natuurlijk in de rode Giulia. Maar niet meer zo vaak als voorheen. Nu is het Gijs die door drukke werkzaamheden en een jong gezin op de pauzeknop heeft moeten drukken. Zo vader, zo zoon!”
