Zoals aangekondigd zouden er op de laatste dag nog flink wat moeilijkheden op het pad van de deelnemers komen. Nou, dat klopte! Daguitzetter Peter Rovers had opnieuw alles uit de kast getrokken om er geen Kaffeefahrt van te maken. Maar liefst zeven kaartleestrajecten, drie regelmatigheidsproeven, en tal van omrijdconstructies. Ga er maar aan staan! Alles op gedateerde topografische kaarten, geen Michelinkaart te bekennen in het routeboek. Maar de SLS heeft in de Slag om Zeeland altijd een verrassing in petto. Zo ook nu: halverwege het voorlaatste traject kregen we van Joep Wanders een gewijzigde routeopdracht in onze handen gedrukt. Een extra regularity, op een… Michelinkaart. Leek niet al te moeilijk, maar was het natuurlijk wel. Bijna op het eind de verkeerde weg kiezen en je miste de GTC. Daarna nog een pittig traject en vervolgens door naar de lunch in Klaaswaal. Nou ja, lunch… In het algemeen gebruik ik die wat vroeger dan om half vier ’s middags. Gevolg van zo’n lange dag is ook dat de hele karavaan later in Scheveningen arriveerde dan in eerdere SLS-edities. Daar verliep overigens alles op rolletjes, want mede dank zij de vlotte rekenkamer konden rond 6 uur al de winnaars gehuldigd worden.
Albert Boekel en Remco Luksemburg werden voor de derde keer Algemeen Winnaar, de winst in de Sportklasse ging naar Elise Platjouw en Matthijs Cysouw en Tom Harthoorn en Joost de Lange wonnen de Tourklasse.
Het was een mooie SLS, waarbij de organisatie in de aanloop én tijdens de rally behoorlijk wat hindernissen moest overwinnen. Dat hebben ze met verve gedaan! Dank!!!
Tekst: Fred Hak | foto’s: Niko Bloemendal
