Drukke boel in Spa. Met 150 deelnemende auto’s en een partijtje BMW’s van de organisatie, plus de auto’s van de marshals was het parkeerterrein voor Radisson Blu meer dan vol. Hoe dan ook, iedereen had er zin in aan de 55e SLS te beginnen. De meesten hadden de reis naar Spa al de dag van tevoren gemaakt om goed uitgerust aan de start te verschijnen. Alleen moet je niet tot half drie in de nacht de stad onveilig maken; dan begin je toch een beetje met een achterstand…
De eerste etappe, uitgezet door Bart den Hartog, zou niet al te moeilijk zijn. Zei Peter Rovers tijdens de eerste briefing. Voor een equipe klopte dat ook, Giel en Arjan van der Palen kwamen foutloos rond. De rest kreeg al een of (veel) meer foutcontroles aan zijn broek. Wij pakten er vier, en staan daarmee voorlopig nog op een gedeelde vierde plaats in de Expertklasse.
De route was, zoals verwacht, bijzonder mooi. Leuke stuurweggetjes, soms listige constructies, mooie vondsten. Maar ook: oude Michelinkaarten, waarop meten geen zin heeft (Peter zei het al bij de briefing), en waarop je moest zien dat de weg tegenwoordig wel eens net dat kleine beetje anders loopt dan vroeger, toen die kaart gemaakt werd.
En toen barstte de hemel open. Het werd in een klap donker, ruiten besloegen, bij zelfstempelaars gingen sommigen ten onder in de bagger (enkelen moesten zichzelf zelfs verkleden voordat ze tot het diner konden worden toegelaten) en als je een hand voor ogen kon zien, mocht je al van geluk spreken. Maar ja, ook dat is rally rijden! En de gezelligheid aan de bar maakt weer veel goed.
Morgen weer een dag. Dat moet een feest worden, eerst overdag en dan ’s avonds. Bonne route!
Fred Hak / foto Niko Bloemendal
