Zo’n twee maanden voor de start van de SLS Classic begonnen 68 equipes aan de Mini-SLS. Een appetizer, want het voorgerecht (de proloog op de Nürburgring) en het hoofdgerecht (de echte SLS) volgen pas over een kleine twee maanden.
De Mini-SLS had alle ingrediënten van de echte SLS in zich. Hetzelfde reglement, alle soorten kaartleessystemen, topografische en Michelinkaarten, twee regularities en een boel gezelligheid. En het was warm. Daarom misschien hadden een stuk of tien inschrijvers toch maar besloten thuis te blijven. Of waren zij bang voor de eikenprocessierups, die vooral in Brabant een ware plaag is? “Niet nodig,” vond voorzitter Cees de Jong in zijn welkomstwoord, “we hebben alle eiken op de route vermeden. En als je toch jeuk krijgt….. dan zit je verkeerd.”
Na een hartelijke ontvangst met een heerlijk Haags gebakje, een kaartleescursus van Yolanda Zijl voor de Tourklassers en een prima lunch kon iedereen aan de bak. Letterlijk, want de rit begon met een korte regularity over het terrein van Aquabest met een hoog gemiddelde en een lusje door een parkeergarage. Daarna een traject op een 1:25.000 kaart, gevolgd door een Michelinkaart. Zweten in de auto, en niet alleen door de warmte! Heel verstandig had uitzetter Peter Rovers geen tijdcontroles voorzien, maar alleen trajectwisselcontroles, zodat je af en toe tijd had een lastige constructie wat nader te beschouwen. De laatste twee trajecten werden afgewerkt op de bekende 1:50.000 kaarten. Met nog een paar verrassingen. Kent u het begrip ‘lokfiets’? Die worden door de politie ergens neergezet om fietsendieven te vangen. Rovers introduceerde het fenomeen ‘lokfietsers’. Ergens op de kaart stond bij een weg: “LET OP FIETSERS!”. Maar als je de kortste route nam, kwam je helemaal nooit over die weg…
Toen iedereen dacht dat hij het lastigste nu wel achter de rug had en rustig naar de finish kon rijden, werd bij een bemande controle nog een onverwachte regularity gestart. Ook dat is typisch SLS.
Aan de finish legde Bart den Hartog de hele route, en vooral alle instinkers, nog eens duidelijk uit. Na een biertje en de legendarische SLS-bitterballen bleek dat Expert-, Sport- en Tourklasse gewonnen waren door respectievelijk Leo van Beukering-Hans-Olav de Wolf, Cees en Wilma van den Heuvel en Johannnes en Henk van Silfhout.
Rest mij tot slot nog één suggestie aan de SLS-organisatie: mij lijkt het een heel goed idee om de top-3 in elke klasse alvast wat bonuspunten toe te kennen voor de echte SLS…
Tekst: Fred Hak
