De Kunst van het Kaartlezen, of de Kunst van het Uitzetten?
We zijn weer op pad geweest: we mochten de gehele route van de SLS Classic 2017 ‘na’rijden. Evenals voorgaande jaren reden Bart, Peter en Joep de expert- en sportklasse en reden Cees en ik de tourklasse. Vier enerverende en inspannende dagen.
We gaan, net als de deelnemers eind augustus, op donderdagochtend vroeg van start en we beginnen op de gedetailleerde 1:50.000 schaal en in de loop van de dag komt ook het 1:100.000 latje uit de tas: hoe zit het ook alweer met de precisie van de afstanden en de aansluiting van wegen op kaarten met een verschillende schaal?
Aan het einde van de eerste dag kan ik niet anders zeggen: dit was een heerlijke dag om in te komen, rijden over prachtige wegen met niet al te ingewikkelde kaarten. En meer dan genoeg te doen in de auto!
Dat bleek een mooie inleiding naar de kaarten op de tweede dag, die wordt gekenmerkt door de Kunst van het Kaartlezen: het goed lezen van de (Michelin) kaarten. Steeds bedenken: rijden we nu wat de kaartmaker heeft bedoeld op kaart te zetten of ben ik ongemerkt op een nieuwe, doorgaande weg beland? Dat betekent voor de navigator voortdurend opletten op kaarttekens: aan welke kant passeren we kerken, kapellen, sportvelden, hoogspanningskabels en spoorlijnen? En ook de rijder moet goed opletten: zijn er restanten van spoorlijnen zichtbaar, een rij dikke bomen langs een weg is vaak een teken dat die weg er al heel lang ligt en soms is het verloop van een weg anders dan op de kaart (en kan de weg toch de goede zijn!).
In de loop van de derde dag doen de uitzetters daar een schepje bovenop: het kaartmateriaal wisselt regelmatig van maker en van schaal waardoor het interpreteren van de kaart wisselende aandacht vergt; en ook het intekenen vergt nu meer aandacht: kleine voetjes en puntjes aan pijlen en wisselende kaartleessystemen zorgen ervoor dat een foutje zo gemaakt is. Rijd je heerlijk de route op de kaart, heb je zonder dat je het in de gaten hebt een fout bij het intekenen gemaakt!
En, gelukkig, is het ook dit jaar weer gelukt de vierde dag als een ware ‘Slag om Zeeland’ op kaart te krijgen. Rijder en navigator komen deze dag volop aan hun trekken en hun samenwerking bij het rijden van de juiste route én de juiste snelheid wordt uitgebreid op de proef gesteld.
En zo verheft de Kunst van het Kaartlezen zich tot de Kunst van het Uitzetten. Want hoe vind je als uitzetter een weg waar op de kaart de weg door een dorp duidelijk naast de kerk loopt terwijl er in werkelijkheid géén kerk te zien is én aan dezelfde weg, in het dorp erna geen kerk op de kaart te vinden is maar in werkelijkheid wèl een enorme kerk prominent de plek aangeeft waar de route linksaf slaat?
In 2017 opnieuw een enerverende route, dat belooft zeker veel plezier!
