Hadden we het gisteren nog over voorpostengevechten, vandaag is de strijd echt losgebrand in het Ardennenoffensief. Wat een slagveld! Uitdager: Peter Rovers; tegenstanders: alle deelnemers. Ik kan me niet herinneren dat er ooit op een SLS-dag zoveel strafpunten gevallen zijn. Leuk was het zeker, met prachtige wegen en superuitdagende constructies. Maar ook wel heel erg moeilijk, waardoor ook de tijdfactor een belangrijke rol begon te spelen. Prachtige vallen, maar ook – vooral op de Michelinkaarten – wat twijfelpunten. Dat die eigenlijk heel onnauwkeurig zijn weten we, dat de afstanden met een flinke korrel zout genomen moeten worden weten we ook. Maar wanneer maak je daarop wel een omrijding en wanneer niet? Dat er verder het een en ander mis ging buiten de organisatie om heeft Peter vanavond tijdens het diner al uitgelegd. Weggehaalde pijlen en controles, omdat een plaatselijke boswachter niet op de hoogte was van de verleende vergunningen. Een vrachtwagen die bomen aan het laden was en de hele weg versperde. Een nieuw geasfalteerde weg die nog moest uitharden. Ga er als organisatie maar aan staan om al die ad hoc problemen op te lossen en de deelnemers toch tevreden aan de finish te krijgen. Compliment dat dat toch gelukt is!
Morgen een nieuwe dag, met nieuwe schermutselingen. En – hoop ik – iets milder uitgezet door Bart. Zo’n 400 kilometer van Brussel-Zuid naar Brussel-Noord. Nooit geweten dat dat zo ver was, maar, aan de andere kant: blij dat dat we tussen deze twee punten niet de kortste route moeten rijden!
Tekst: Fred Hak | foto: Niko Bloemendal
