Moe, maar voldaan: dat is het gevoel dat de meeste deelnemers (en de organisatie) vandaag ervaren na de finish gisteren in Scheveningen. En nee, in de kop van dit verhaal zit géén tikfout.
Maar eerst de ervaringen van Gerard de Nooij, de Bikkel van de Bart de Graaff-foundation. Die had ik u vrijdag al beloofd, maar toen lukte het even niet hem te spreken te krijgen. Gisteren wel – samen met zijn navigator Dennis van Amelsfort. 
Gerard: “Wat een fantastische rit! Nu wel de finish gehaald. En wat een gezellige club mensen, die organisatie! Altijd lachende gezichten bij de controleposten. Gaandeweg de rally ging het steeds beter, we leerden van onze fouten en dat gaf een goed gevoel. In zo’n rally word je weer een klein jongetje dat de auto eens flink de sporen mag geven op die prachtige weggetjes. Waar het kan dan, hè. En we hadden aan de BMW een geweldige auto, die ons niet in de steek heeft gelaten. Nou ja, één keer een lekke band. Een scherpe kiezel stak er zo uit. En dat nog wel op een weg met een Mariabeeld. Wij dachten dat zij de weg gezegend had. Dus niet.” Dennis: “Voor mij was het de eerste rally. Ik ben er wel achter dat nauwkeurig navigeren belangrijker is dan snel rijden. Soms ging het hard tegen hard in de auto, maar als we bij de lunch of de finish uitstapten en het portier dichtgooiden, waren we weer de beste vrienden!”
De laatste dag voerde van Antwerpen naar Scheveningen via de ‘Slag om Zeeland’. Gravelpaadjes, kasseien, betonwegen, noem maar op. Met een vracht aan routecontroles, omrijconstructies en ook een oude Michelinkaart. Maar ook met een verrassende regularity in Walsoorden. Eerste even oude auto’s en bootjes kijken, koffie met een Zeeuwse bolus, en dan van start op een gravelparcours met een bijna onmogelijk te halen gemiddelde. Leuk!
Na de lunch in Hellevoetsluis kon het klassement opgemaakt worden. In de Tourklasse zat het redelijk dicht bij elkaar; Laurens van der Velde en Jenny van de Boel gingen met de overwinning aan de haal. Ook in de Sportklasse is nog aardig wat strijd geleverd, maar Hank en Nicole Melse pakten, na een paar dagprijzen, ook de eindzege.
In de Expertklasse was alleen de strijd om de ereplaatsen spannend. Vanaf dag 1 gingen Albert Boekel en Remco Luksemburg aan de leiding, en zij vergrootten na elke etappe hun voorsprong door elke dag dagwinnaar te worden. Na hun eerdere winst in de Tulpenrallye leverden ze met hun SLS-overwinning een unieke prestatie. Ze maakten slechts twee routefouten op 1.700 kilometer rally! Maar dat moet ook wel, met zo’n achternaam. Tip voor de organisatie: volgend jaar de laatste dag door Brabant met een special stage rond het plaatsje Boekel?
Hoe dan ook: felicitaties aan alle prijswinnaars en aan iedereen die de finish gehaald heeft! Maar ook aan de SLS-organisatie die wederom een evenement van grote klasse heeft voorgeschoteld!
Mijn uitgebreide verslag over de 54ste SLS Classic leest u eind van de maand in Octane Magazine.
Fred Hak | foto’s Niko Bloemendal
