Eerst het antwoord op de prijsvraag van gisteren: Spa geel staat vanzelfsprekend voor bier. Dan dag een: 300 meter na de start kwamen wij de equipe Perridon-Jongman tegen, die – toen al – faliekant verkeerd gereden waren. Toen ze dat inzagen wilden ze een U-turn maken, pal voor een auto van de Belgische gendarmerie. Die ging er, met alle sirenes en zwaailichten die ze in huis hadden, achteraan en hielden de CEO van Trust staande. Kort daarna zaten ze al weer achter ons. Michel Perridon: “We hebben alle geluk van de wereld gehad. Ik heb in mijn beste Belgisch, Frans en Engels mijn verontschuldigingen gemaakt en natuurlijk mijn aangeboren charmes in de strijd geworpen. Ze hadden mijn rijbewijs kunnen innemen, maar we mochten doorrijden. Gelukkig hebben ze me niet in het cachot gegooid. Hoeveel aandelen Trust me dat gekost heeft maak ik liever niet wereldkundig…”
We kwamen de mannen in de loop van de dag nog regelmatig tegen, vaak ook als tegenliggers als ze weer op zoek waren naar die ene lastige controle. Bij ons ging het best lekker, en we hebben genoten van de eerste dag. Wat een fantastische route en doordachte trucs in de verschillende trajecten! Dank, Bart! Je moest echt constant alert blijven, en jammer van de regen, maar het was – met natuurlijk wel een paar foutjes – goed te doen. Als de overige drie dagen ook van dit kaliber zijn, maakt de SLS een heel grote kans op de officieuze titel “Beste Rally van het Jaar.”
Ik ben benieuwd of we de dag van morgen ook zo goed doorkomen. Andere uitzetter, andere kansen. Maar ik ben er van overtuigd dat ook Peter ons iets moois voorschotelt. En hij zal, nu hij vandaag weer een jaartje ouder is geworden (proficiat!), toch ook wel wat milder geworden zijn?
Tot morgen!
Fred Hak | Foto: Bloemendal Fotografie
